Zamknięty typ osobowości nie pasuje do dzisiejszych czasów. Hałas w mediach społecznościowych, moda na popularność i wielu przyjaciół – to wszystko sprawia, że introwertycy mogą czuć się inni niż reszta. Z badań wynika, że w społeczeństwie są oni w zdecydowanej mniejszości, a czują się szczęśliwi, gdy przejawiają ekstrawertywne zachowania. Jeśli Twoje dziecko jest introwertykiem, to znaczy, że kieruje do wewnątrz swoje emocje i czerpie radość ze spokoju. Zamiast się martwić, naucz się czytać jego potrzeby.

Introwertyk w szkole

Bardzo ważne jest to, jak dziecko czuje się w szkole. Introwertycy są często świetnymi uczniami, nie przeszkadzają w czasie lekcji, grzecznie słuchają. Kreatywność przejawiają bardzo często, gdy mają do wykonania indywidualne zadanie. Dzięki zdolności koncentracji, skrupulatności i chęci pracy w ciszy łatwiej przyswajają wiedzę. Problem pojawia się, gdy trzeba się nią podzielić na forum. Stres przed porażką i widownią, którą jest klasa, sprawiają, że introwertyk wybiera milczenie. Doświadczeni nauczyciele potrafią szybko zdiagnozować ten typ osobowości, gdy np. widzą różnice w pracach pisemnych i ustnych wypowiedziach. Pedagog potrafi ocenić, że to nie lenistwo i bierność blokują aktywność na lekcjach i odgradzanie się od grupy. Warto wspomnieć w czasie spotkania z wychowawcą, jaki sposób na naukę ma Twoje dziecko i co ułatwia mu kontakt z rówieśnikami oraz relację z nauczycielami.

Prawdziwa jakość przyjaźni

Introwertyk nie czuje potrzeby dzielenia się emocjami, ale często jest ich głównym odbiorcą: słucha innych, nie zasłaniając cudzych problemów własnymi. Dlatego właśnie jest dobrym przyjacielem. Potrafi przebywać w grupie, ale bliskie kontakty nawiązuje tylko z wybranymi osobami. Przywiązuje w związku z tym dużą wagę do szczerych relacji. Jeśli już potrafi się przed kimś otworzyć, to dużo dla niego znaczy. Kolejne przyjaźnie sprawiają też, że oswaja się z otoczeniem i chętniej poznaje nowych ludzi.

Relaks, czyli spokój

Ekstrawertyk potrzebuje otoczenia ludzi, od nich czerpie energię, a Twoje dziecko ładuje baterie, gdy wyjdzie z tłumu. Być może cały dzień w zatłoczonej szkole staje się źródłem zmęczenia? Napięty grafik zajęć, nowe bodźce i presja sprawiają, że introwertycy czują się zestresowani i reagują złością na prośby lub pytania rodziców. Wystarczy chwila spokoju i ciszy na swoim bezpiecznym terytorium, by harmonia i uśmiech wróciły. Dlatego właśnie tak ważne jest uszanowanie zwyczajów małego introwertyka: jeśli po szkole kieruje swoje kroki do pokoju, by zamknąć drzwi przed światem, to znaczy, że taki ma „rytuał”. Książka, chwila przy komputerze lub nawet bezczynność – każdy ma swój własny sposób na chwilowe odcięcie się od świata.

Poznaj swoje dziecko jeszcze lepiej:

• Nie wywieraj presji – to dotyczy każdego typu osobowości, ale introwertyk szczególnie nie lubi, gdy się go zmusza do przyjaźni, wystąpień w szkolnych przedstawieniach i gier zespołowych.

• Daj tyle czasu, ile potrzebuje – do namysłu, na odpoczynek, czy na decyzję o wyjściu do znajomych.

• Pokaż, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach – by Twoje dziecko wiedziało, jak wyjaśnić swoją reakcję, jak poradzić sobie ze stresem. Możesz wskazać wybraną technikę relaksacyjną lub po prostu wyjaśnić, że zawsze może zrobić sobie przerwę i poszukać spokoju.

• Zaczynaj rozmowę, nie zadawaj wielu pytań – bo Wasza relacja jest podstawą. Opowiedz, co u Ciebie, co ciekawego wydarzyło się w pracy i jaki masz pomysł na relaks. Ważne tylko, by nie zasypać zmęczonego ucznia pytaniami o dzień w szkole – samodzielnie zdecyduje, co i kiedy opowiedzieć.

• Zrozum, nie zmieniaj – to ważna rada dla rodziców o ekstrawertycznej osobowości. Cisza i samotność są dla wielu introwertyków szczęściem.

• Bądź wsparciem – zwłaszcza, gdy szkolny stres zaczyna przytłaczać, a nauczyciele nie rozumieją problemu. Wyjaśnij, że przy odpowiedzi na lekcji wcale nie trzeba się śpieszyć, a wiedzą warto pochwalić się, by zostać docenionym.

Introwertyk to nie nieśmiały odludek! Wyróżnia się tylko na tle dominującej postawy ekstrawertycznej. Ta osobowość nie jest przeszkodą w karierze naukowej, zawodowej i towarzyskim powodzeniu. Różnica polega tylko na reakcji na otoczenie i postawie względem innych. Może spod Twoich skrzydeł wyjdzie rozważny analityk, który stanie na czele grupy biznesowej lub dyrektor kreatywny, który ma mnóstwo pomysłów na kreacje reklamowe? Introwertycy mają trudne zadanie, bo muszą częściej udowadniać swoje zaangażowanie i wiedzę, skoro nie chcą głośno się nimi chwalić. Im więcej doświadczeń na kolejnych życiowych etapach, tym łatwiej pokonywać stopnie do celu. Wystarczy tylko, że pozwolisz swojemu dziecku na realizację potrzeb i rozwój zgodny z osobowością. Największym zmartwieniem małego introwertyka jest to, że tak bardzo się o niego troszczysz.

Cichy, spokojny i grzeczny uczeń to skarb dla nauczyciela. Jednak zdarza się, że te cechy utrudniają dziecku osiąganie szkolnych sukcesów. Introwertyk nie zawsze chce chwalić się swoją wiedzą, a w domu chętnie wybiera samotność. Dowiedz się, jak pomóc mu w codzienności i realizacji celów.