Końcówka XX w. to czas, gdy internet zaczął zmieniać codzienność. Wtedy też pojawiła się nowa generacja: pokolenie Z, czyli wszyscy urodzeni po 1995 roku. Teraz dzieci w wieku szkolnym to już prawdziwe pokolenie aplikacji, tabletów i smartfonów, czyli digital natives, cyfrowi tubylcy. Wielu rodziców zwraca uwagę na to, że już kilkumiesięczny maluch rozumie przyciski telefonu, szybko odgaduje, jak włączyć laptopa – być może cyfrowi tubylcy technologiczną intuicję mają już we krwi?

Zdolne i nowoczesne

Oczywiście nowy sposób postrzegania rzeczywistości i komunikacji z innymi musi mieć wpływ na rozwój. Cyfrowi tubylcy  wyróżniają się ciekawością, którą szybko chcą zaspokoić: w końcu o wszystko od razu można zapytać popularnej wyszukiwarki. Specjaliści wskazują, że to wyjątkowo zdolna generacja. Dzięki temu, że działanie wielu urządzeń jest dla nich oczywiste, łatwiej przychodzi im myślenie techniczne. Komputer stał się tak naturalnym urządzeniem, że to, co było wyzwaniem dla programistów, dla młodych pasjonatów staje się prostym zadaniem. Wreszcie warto wspomnieć o tym, że pokolenie Z jest po prostu odważniejsze. Znika nieśmiałość w czasie publicznych wystąpień. Dzieci oswoiły się już z mówieniem do kamery, znają zasady autoprezentacji, a przy okazji działają kreatywnie. Zwykła komunikacja na portalach społecznościowych – czy to przez zabawne zdjęcie, film, czy ciekawy tekst – wymaga od cyfrowych dzieci pomysłowości.

Cyfrowa szkoła

Cyfrowe pokolenie uczy się w zupełnie inny sposób. Uczniowie wykorzystują internet jako źródło wiedzy i pomoc w odrabianiu lekcji. Chętnie korzystają z hipertekstu, dzięki któremu łatwo mogą sprawdzić znaczenie pojęć w tekście i poznawać ich kontekst. Nauczyciele również korzystają z nowych metod przekazywania wiedzy, przygotowują prezentacje, działają interaktywnie – by nadążyć za zmianami. Dzięki temu uczniowie mają szanse na skuteczną naukę.  Jeśli chcesz zainteresować młodego naukowca ciekawostkami chemicznymi lub fizycznymi albo pokazać mu historię w innym wydaniu, pokaż mu interesujące kanały na YouTube. Wybierzcie się też do Centrum Nauki Kopernik, Muzeum Fryderyka Chopina lub innego interaktywnego miejsca wiedzy. Zostały one stworzone właśnie dla wielbicieli nowych technologii. W ten sposób nauka staje się wielowymiarowa.

Nowe możliwości, nowe ograniczenia

Jest też druga strona medalu. Cyfrowy świat daje wiele możliwości, ale paradoksalnie jest ograniczeniem. Ciągła potrzeba zewnętrznych bodźców i nowości sprawia, że dzieciom pokolenia Z zarzuca się brak kreatywności i skłonność do nudy, gdy znika internet. Określenie pokolenie „kopiuj, wklej” wskazuje na skłonność do bazowania na gotowych materiałach, rezygnację z samodzielnego tworzenia. Do tego dochodzi również groźba uzależnienie od urządzeń mobilnych i wieczna potrzeba bycia online. To już powszechny problem – dzieci uczą się tego również od rodziców. Natomiast przez pośredni kontakt z rówieśnikami mówi się o utracie pełnej emocji, codziennej komunikacji.

Z całą pewnością wszystkie zmiany rodzą wątpliwości zagrożenia. Cyfrowy świat nie jest modą, ale wyzwaniem. Nowe pokolenie potrafi je podjąć. Warto wspierać dzieci już od najmłodszych lat i przygotowywać je na kolejne wyzwania technologii. Wprowadzenie zasad korzystania z komputera lub smartfonu, dostarczenie małym uczniom dodatkowej rozrywki i rodzinnego ciepła – to sposób na zdrowy rozwój. Być może komputerowa pasja, pierwszy blog lub zamiłowanie do fotografii to wstęp do kariery? Stajesz przed trudnym wyzwaniem: musisz poradzić sobie z dużo większą różnicą pokoleń niż ta, która dzieli Ciebie od Twoich rodziców. Razem dacie sobie radę.

Świat bez internetu dla nich nie istnieje, a nowe technologie znają od podszewki – to czas digital natives. Przyszłość stoi przed nimi otworem, bo odbierają inaczej rzeczywistość. To jednak stało się również powodem do obaw: czy dzieci doby „kopiuj, wklej” potrafią być samodzielne?