Mamo, jestem głodny…
Każdy z nas jest inny. Są dzieci, które mogłyby jeść o każdej porze dnia, a dla drugich jedzenie mogłoby wręcz nie istnieć. Zawsze jednak obiektywnym odzwierciedleniem uczucia głodu jest (czasami dosyć głośne dla otoczenia) burczenie w żołądku. Tym bardziej nieprzyjemne, im dłuższy czas upłynął od poprzedniego posiłku. By więc tych niekiedy nieprzyjemnych dolegliwości uniknąć, należy spożywać posiłki regularnie – w około 3-godzinnych odstępach czasu. Dotyczy to rzecz jasna także najmłodszych.

Ale by to osiągnąć, trzeba u malucha wyrobić ważny nawyk – systematyczność. I to bez względu na to, czy o wyznaczonej porze dziecko zje cały przygotowany przez nas posiłek, czy tylko pół porcji lub mniej. Bądźmy wytrwali, ale przy tym nie zniechęcajmy też pociechy. Bieganie za nią z łyżką zupy i przypominanie co chwilę, żeby coś zjadła, może przynieść efekt odwrotny do zamierzonego. Natomiast zadbajmy o to, by w ciągu dnia dziecko spożyło od 4 do 5 posiłków w regularnych odstępach czasu, czyli co 3-4 godziny. I najważniejsze: pozwólmy mu zadecydować, co i ile zje. 

Kiedy maluch buntuje się przy posiłku
Dziecięcy apetyt od zawsze spędza sen z powiek rodzicom. A już szczególnie wtedy, gdy maluch odmawia posiłku lub zjada tylko wybrane produkty i próżno go namówić do spróbowania czegokolwiek. Niestety, nie zawsze da się w sposób racjonalny i naukowy wytłumaczyć, dlaczego tak się dzieje. Często jednak pierwsze skrzypce grają subiektywne „upodobania smakowe”. To, co dla jednej osoby jest apetyczne, dla innej już takie być nie musi. Każdy z nas, a zwłaszcza dzieci, ma bowiem inny poziom tzw. wrażliwości sensorycznej na otaczający świat. 

Jem tylko to, co lubię!
Zwykle jemy to, co lubimy, unikamy natomiast tego, za czym nie przepadamy. I dzieci nie różnią tu się od dorosłych. Dlatego w przypadku niejadków zaleca się cierpliwość. By dziecko przekonało się, że to, co rodzice przygotowali do jedzenia, nie jest „trujące” i obrzydliwe, trzeba zaoferować mu daną rzecz kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt razy. Nie poddawajmy się więc zaledwie po 3 próbach, ale konsekwentnie stawiajmy dany produkt w tej czy innej formie na stole jako dodatek do posiłku. Prędzej czy później maluch z ciekawości czy zwykłej nudy sięgnie po tę rzecz.

Doświadczane przez nas kilkakrotnie w ciągu dnia uczucie głodu, które kojarzymy z pustym żołądkiem, to nie „chwilowy kaprys” naszego organizmu. To szereg zachodzących w nim skomplikowanych reakcji, którymi zawiaduje skomplikowany organ, czyli mózg. Dlatego nauczmy dzieci odczytywać sygnały głodu i sytości wysyłane przez ich własne organizmy, poprzez przygotowywanie regularnych, zbilansowanych i zdrowych posiłków. I pamiętajmy: każdego niejadka można za pomocą kilku sztuczek „oszukać”, zachęcając do zjedzenia czegoś, co omija na talerzu zazwyczaj szerokim łukiem. 

Wiadomo, że do zabawy, nauki i pracy zarówno dziecko, jak i rodzice muszą mieć energię. Tę natomiast organizm pozyskuje z pożywienia spożywanego kilka razy w ciągu dnia. Gdyby więc przestać dostarczać mu podstawowych wartości odżywczych, zwyczajnie przestałby funkcjonować. Stąd tak ważna rola apetytu w naszym codziennym życiu.